Predyspozycją do uzależnień nazywamy tendencję danej osoby do popadania w nałogi. Nadużywanie substancji psychoaktywnych prowadzi do uzależnienia psychicznego i fizycznego organizmu, który zaczyna domagać się przyjmowanych używek – alkoholu, tytoniu, narkotyków, a także leków. Specjaliści zajmujący się terapią uzależnień dostrzegają pewne czynniki biologiczne i środowiskowe, wpływające na to, w jakim stopniu dana osoba narażona jest na niebezpieczeństwo popadnięcie w nałóg.
Czynniki wpływające na predyspozycję do uzależnienia
Istnieje kilka obszarów informujących o tym, że osoba ma tendencję do popadania w uzależnienie – niezależnie czy dotyczy ono przyjmowania używek lub podejmowania konkretnych zachowań (seks, hazard, gry komputerowe). Pierwszym istotnym aspektem jest obszar biologiczny. Choroby psychiczne i obciążenie genetyczne związane z niedoborem endomorfiny może popychać do nadużywania substancji, które mogą być postrzegane jako chwilowe rozwiązanie danego problemu. Nie bez znaczenia jest również obszar psychologiczny, szczególnie nasilone stany lękowe, zaniżona samoocena, a nawet agresja. Ostatnia istotna kwestia to obszar społeczny, z którym wiąże się presja, brak akceptacji, odrzucenie.
Jak walczyć z uzależnieniem?
Osoba podejmująca decyzję o podjęciu walki z nałogiem powinna udać się po pomoc do specjalistycznego ośrodka leczenia uzależnień. Częstą i zarazem wysoce skuteczną formą leczenia jest terapia indywidualna lub grupowa, ale pierwszy krok to przede wszystkim przyznanie się przed samym sobą, że problem wymaga konkretnej pomocy. Warto pamiętać, że leczenie tego typu jest długotrwałym procesem i wymaga konkretnych rozwiązań – poznania przyczyn uzależnienia, a także zasad funkcjonowania w życiu wolnym od nałogów.
